નસીબના ખેલ

આંખોેની કેફીયતથી નીતરતા જામ
પી લીધા,
અકબંધ રાખી યાદોેને અમે દાયકા
જીવી લીધા,
છળકપટ કરતું એ હાસ્ય માદક પણ હતું ખરેખર,
છુપાવી એમાં દર્દોને દુઃખના ટાંકા સીવી લીધા
વાયરા તો વસંતના છુપાઈ ગયા. ગુમનામ બની,
ખર્યા બે-ચાર પાંદડા ને અમે તોફાન માની લીધા
સ્નેહના સંિચનથી
રોપાયો છોડ પ્રેમનો,
ને અજાણતા જ અમે આંસુના સ્વાદ માણી લીધા
ખંખેરી જ્યારે રેત ને મેં હાથની મુઠ્ઠીમાંથી,
રહી ગયેલા અવશેષ ને નસીબના ખેલ ગણી લીધા.
- ડૉ. ગઝાલા ડી. ચૌહાણ (મહેસાણા)