આગંતુક

આંખના પલકારા નીચે જરાક
આંખ ભીની થઈ અને
અતિતના પાના સંકેલતાં
ગુલાબની એ શુષ્ક પાંખડીઓ વેચાતાં
તમે યાદ આવ્યા
મંદ મંદ વાતા પવને
મુખ પર લહેરાઈને કંઈક
કહી જતી વાળની એ લટોને
ઓળતાં તમે યાદ આવ્યા
સૂરજની ઢળતી સંધ્યા જોઈ
આંખમાં શરમની એક લાગણી જોઈ
હૈયાના વણથંભ્યા ધબકારે
મધુર રજની સમી એ રાત લઈ
હા, તમે યાદ આવ્યા
યાદોના બંધ કમાડે
વાસ્તવિક્તામાં કોઈકનો પગરવ સંભળાયો
અને ક્ષણ પહેલાં જે યાદોમાં હતા
તે આગંતુક બની
મારા જીવનમાં આવ્યા.
કલ્પના સુથાર (વિસનગર)