''ખબરેય ન પડી'

જિંદગી માણવાની મજા હજુ પડી ન પડી,
ત્યાં મોતનાં છાયાં વાદળ, ખબરેય ન પડી,
આંસુ વહાવતા રહ્યા યાદ કરીને દિવસો,
ક્યાં યુવાનીના એ ગયા વીતી, ખબરેય ન પડી,
શું વસંત સમી ખીલી હતી એ જિંદગી મારી,
ને ક્યારે આવી પતઝડ, ખબરેય ન પડી,
બન્યાં હતાં જે હાથપગ, યુવાનીમાં સહારો
ક્યારે શિથિલ થઈ ગયાં, ખબરેય ન પડી,
માન્યું હતું મળશે સફળતા ઘડીક પ્રેમમાં,
ને થઈ ગયા વિફળ, ખબરેય ન પડી,
જેના સથવારે કરવી હતી, સફર છેલ્લી
એ જ સાથ છોડી ગયા અને ખબરેય ન પડી,
આજ સુધી પોતે સળગી, પ્રકાશ આપતાં રહ્યાં
અને બુઝાઈ ગયા ક્યારે, ખબરેય ન પડી
દિલીપ કે. સુથાર  (સાણંદ)