બોલી ન શક્યા

‘‘કેવી છે કરુણતા અમ્‌ પ્રમની હે..., મિત્રો

નજરો મળીતી’ સામે છતાં બોલી ન શક્યા.

વિદાય ની પળેહાથ થોડો લંબાવી જાણે,

મનમાં કંઈક કહેતાં છતાં અમે બોલી ન શક્યા.

સંઘ્યાના આછા ઉજાસે મિલન બનતું અમારું

મનમાં તો ભેટી પડતા પણ, 

બોલી ન શક્યા.

પ્રેમ ભર્યા એ દિવસો

તમારી યાદે વહી ગયા,

વિદાઈ ની એ પળે

દિલ ખોલી ન શક્યા.

રડ્યો છું એવો કે

ફૂલ પણ રડ્યા ‘‘બંિદુ’’ એ.

એ અશ્રૃં ભર્યા નયને

નીર વહી ન શક્યા.

ભણતર ના એ દિવસે

બેસતાં પાણીની પરબે

‘‘સહિયર’’ રોજ મળતા એમને છતાં,

‘‘રાધે’’ બોલી ન શક્યા...!’’

પ્રણામી અનિલ ‘‘રાધે’’

(બાણવાડ, મોડાસા)