મળે એમને એક યુગ વીતી ગયો
એમની એક ઝલક માટે તરસું છું
તરસ્યો છું હું ઘણો
સાગરની એક છલક માટે તરસું છું
રાતના એક એકાંતમાં
પાયલની કોઈ ખનક માટે તરસું છું.
ચાંદ બની ભટકું છું અહીં-તહીં
વિશાળ કોઈ ફલક માટે તરસું છું
ભીડ તો છે અહીંયા પલ ઘમી
હું તો આપણા મલક માટે તરસું છું.
- જીતેન્દ્ર કુમાર ઃ (માંડોત્રી-પાટણ)
No comments:
Post a Comment