કેવા તે હતા શમણાં આંખોમાં!
બધાં શમણાઓને આમજ વિસરાવી દઈશું
નસીબમાં નહિ હોય આપણો સાથ,
હવે એકલતાને પણ અપનાવી લઈશું.
શા કારણે ખેંચાય છે વિખુટી જાત,
આ જાતને પણ રસ્તો બતાવી દઈશું
નભમાં નજરો મંડાય છે ચાંદ તરફ,
એ ચાંદને પણ ક્યાંક છુપાવી દઈશું.
જીવનમાં રહી ગઈ સુના સમયની રાખ,
એ રાખને પણ ઉડાવી દઈશું.
મનમાં યાદી રાખીને બેઠી છે તમારી યાદ,
આ યાદને પણ અમે ભુલાવી દઈશું.
પિપળીયા શૈલેષ ડી.
(નાનીવાવડી-તાઃ રાણપુર)
No comments:
Post a Comment