પાનખર

તારા પ્રેમનો પ્યાલો પીધા પછી
સ્વર્ગનો અનુભવ કરી લઈશું
તારા નયનના ઝબકારા મહીં
ખુદ ને કૈદ કરી લઈશું
તારી બેવફાઈને વફાનું નામ આપી
ખુદ ને 'ખુશનસીબ' સમજી લઈશું,
જિંદગી નાની છે ઘણી એમાં
તારી પ્રિત ના રંગ ભરી લઈશું,
કફન ઓઢીને પણ ખુલી રહેશે આંખો
મૃત્યુ પછી પણ તારો ઇંતજાર કરીશું,
વસંતઋતુમાં લીલાછમ બની ઝગમગાયા અમે
આવશે પાનખર તો પાંદડા બની ખરી જઈશું
ન ગુમાવો જિંદગીની અનમોલ ક્ષણો તકરારમાં
રાખ છું ને રાખમાં જ ભળી જઈશું.
સુનીલ એલ. પારવાણી 'ખુશનસીબ'
ગાંધીધામ (કચ્છ)