પ્રિયજન

એજ દિશામાં અદ્રશ્ય થયા હશે
પગલા પ્રિયજનનાં
એટલે જ સુરજ રોજ પુરબમાં ઊગે છે
દિલ ત્યારે પણ ધબકાર ચૂકી જાય છે,
જ્યારે અહેસાસ થાય છે
પ્રિયજનનો...
વિરહના વાદળતો અત્યારથી જ
ઘેરાયા છે...
અને મિલનના એંધાણ તો
છેક ક્ષિતીજ પર છે...
વાટો નિરખી-નિરખી અમે તો થાક્યા
હવે નયનોમાંથી 'અશ્રુ'ને બદલે
જાણે રક્ત વહે છે...
આંખ અને પાપણનો સંબંધ જાણે
ઘવાયો હોય તેમ પલકાર પણ થતાં નથી
હવે તો મને મોત જ ખપે
કા તો ખપે મેળાપ પ્રિયજનનો..
સ્વર્ગમાં પણ નરક સમ પ્રતીતિ થાય
અને સાચુ કહું...
મને આજ દરિયામાં પણ
પાણીની ઓછપ વર્તાય
કે જ્યાં એંધાણ
ન હોય પ્રિયજનના...
વાઘેલા પ્રદિપસિંહ એસ. (મુ.-ગતરાડ)