દીકરી

વહાલો શબ્દ ને ઘર ની લાજ ,ઉંબરો તું દીકરી ,
પામી ને ખુશ છતાં ચિંતાતુંર માં-બાપ તું દીકરી .

જગ ના ઉજ્જડ બાગ માં લાગણી કેરું ફૂલ તું દીકરી ,
છતાં સ્થાન તારું આજ પણ પગ ની તળે તું દીકરી .

દેવી થઇ પૂજાય જગત ભર માં જનની થઇ તું દીકરી,
માતપિતાની પોતાની છતાં સાવ પારકી તું દીકરી .

પરિસ્થિતિ બદલાણી દશા તારી સરખી જ રહી તું દીકરી ,
ઘણી ઠોકરો ૨૧ મી સદી એ પણ આપી કે તું દીકરી .

વહાલી છતાં કેહવાણી સાપ નો ભારો તું દીકરી ,
તારે દુખે દુખી આ જગત આખા ની જોગણી તું દીકરી .

પણ છતાઈ બહોળા વહાલ નો દરિયો તું દીકરી,
જીંદગી તારા વગર અધુરી માતપિતા ની તું દીકરી .

માતપિતા ના ખોળિયા કેરો પ્રાણ તું દીકરી ,
એના જીવન નો સાચો આધાર તું દીકરી .

કૃતિ ૧૬/૭/૧૨