પ્રેમ તરફ એક પગલું એટલું મોંધુ પડ્યું છે,
દરિયો ભરી મારે રડવું પડ્યું છે.
સમય તો હતો વસંતનો ને,
પાનખરની જેમ મારે ખરવું પડ્યું છે.
પ્રેમ હોય છે આત્માનું મિલન પણ
શીશાની માફક મારે ટૂટવું પડ્યું છે.
ક્યાં શોઘું હવે એ દુનિયાદારી,
પામવા તુજને મારે દર દર ભટકવું પડ્યું છે.
એવો હવે સમય નથી કે તું મળે
જોવા એ ચહેરો મારે વરસો તરસવું પડ્યું છે.
રજનીકાન્ત ‘રાજન’
(બામણવાડ-મોડાસા)
દરિયો ભરી મારે રડવું પડ્યું છે.
સમય તો હતો વસંતનો ને,
પાનખરની જેમ મારે ખરવું પડ્યું છે.
પ્રેમ હોય છે આત્માનું મિલન પણ
શીશાની માફક મારે ટૂટવું પડ્યું છે.
ક્યાં શોઘું હવે એ દુનિયાદારી,
પામવા તુજને મારે દર દર ભટકવું પડ્યું છે.
એવો હવે સમય નથી કે તું મળે
જોવા એ ચહેરો મારે વરસો તરસવું પડ્યું છે.
રજનીકાન્ત ‘રાજન’
(બામણવાડ-મોડાસા)
No comments:
Post a Comment