દરિયાના કિનારા

કેમ રોજ સ્વપ્નમાં સતાવે છે તું
હવે કાંઈક તો મારી બેચૈની પર રહેમ કર,
ભાન ભૂલી બેઠો છું હું તારા પ્રેમમાં
હવે તો મારા પ્રેમની કદર કર,
કેમ કરી છે જિદંગી મારી બરબાદ તે
મારું હેયું દુખાવતા કાંઈક તો શરમ કર,
જો પ્રેમ છે જ નહીં તારા હૃદયમાં
તો નજરોથી ઇશારા તો ના કર,
જાણે છે તું કે લુટાયો છું તારા પ્રેમમાં
હવે પ્રેમ મારો નીલામ તો ના કર ના હોય તારા મનમાં પ્રેમની ભાવના તો મારી લાગણીથી રમત ના કર,
ખબર છે નથી મળતા દરિયાના બે કિનારા ખુશનસીબ
તો લહેરો બની મારી જંિદગીમાં
અવર-જવર ન કર.
સુનીલ એલ. પારવાણી ‘ખુશનસીબ’
ગાંધીધામ (કચ્છ)