તણાઈ રહ્યો છું

‘‘જુદાઈની લહેરોમાં હવે
તણાઈ રહ્યો છું
મંઝિલ તો છે ફક્ત
તમને પામવાની પણ
કેમ જાણે ચારેય
દિશાઓમાં ગુંચવાઈ રહ્યો છું.
આજ કહું એના
વરસો વિતી ગયા હવે
ચાંદ વિનાના અમાસમાં
ભટકાઈ રહ્યો છું
આ દર્દ છે કેવું?
કોને પૂછું અહિ
એક દિ’ મળીશ તુજને વિચારે
શ્વ્વાસ લઈ રહ્યો છું.
તરસતી આંખોમાં
‘બંિદુ’ અનંત વહી ગયા
બસ, કલમ થકી ‘રાધે’
વેદના ગાઈ રહ્યો છું.
હે ‘સહિયર’ આ ભાગ્ય છે કેવું?
રચ્યો મેં પ્રેમ સાગર
હવે એ સાગરની લહેરોમાં
હું તણાઈ રહ્યો છંુ...!’’
પ્રણામી અનિલ ‘રાધે’
(બામણવાડ, મોડાસા, સાબરકાંઠા)