ચાંદની તો છે પણ મારી આંખો માં ઉજાસ નથી ..
કહે એ ચાહું છું પણ એની આંખો માં પ્યાસ નથી ..
હસી ને ટાળે છે કાયમ મારી વાતો ને કટાક્ષ માં ...
કદાચ હવે મારી પ્રીત નો એને અહેસાસ નથી ....
ક્યારેક વરસતો ઘટાટોપ વાદળ બની ને અહી ...
પણ કોણ જાણે એને સ્નેહ નો થતો આભાસ નથી ...
કહેતો મને હું પ્રેમ નું આકાશ છું તને ઢાકી દઉં...
પણ હવે ક્યાય જડતો મને એનો ક્યાસ નથી ....
ઓગળ્યો હતો એ મારા અંતર માં નખશીખ જે .....
એના વિના હવે અસ્તિત્વ માં મારા શ્વાસ નથી ...
લઇ ઉડતો મને એ રોજે રોજ ચાંદ સિતારા પર ...
લો હવે એને આ વાત પર રહ્યો વિશ્વાસ નથી ....
કલમ પણ મારી તરસે છે એના જ સ્પન્દનો ...
તારા પ્રેમ વગર જો ગઝલ માં કોઈ પ્રાસ નથી ...
જીવનભર ખુપી નસીબ ના દલ દલ માં "સિમી"..
કમળ ખીલશે જ એ વિના હૈયે કોઈ આશ નથી ...
સ્મિતા પાર્કર (૨૬.૭.૨૦૧૨)
No comments:
Post a Comment