કોઈ

દિલના અરમાન ને ફના કરી ગયું કોઈ
લાગણીઓ સાથે ચેડા કરી ગયું કોઈ
પ્રીતના જામ પીતા પહેલાં ઢોળાઈ ગયા
ઝેર પણ શિવની જેમ પચાવી
ગયું કોઈ
હાથોમાં હાથ લઈને
મરવાની આશ હતી
જુદાઈના જંગલમા મને
દફનાવી ગયું કોઈ
ચેનથી સુતો હતો
હું બદનામીની કબરમાં
દીવો મુકી મારા દિલને
દઝાડી ગયું કોઈ
ઘાયલ થયા પછી જીવવું
સહેલું નથી હોતું
‘‘સખી’’ની લાશને
કબર સુધી મુકી ગયું કોઈ.
પંિકલકુમાર જે. પરમાર ‘‘સખી’’
(મેનપુર-બાલાશિનોર)