તને ભૂલાવી રહ્યો છું

હું જાતને મારી જલાવી રહ્યો છું,
આજથી તને સનમ ભૂલાવી રહ્યો છું.
તારી યાદોએ સાથ છોડવો પડશે મારો,
બસ છેલ્લીવાર આંસુ વહાવી રહ્યો છું.
બેઠો છું બસ તાપીનાં શાંત કિનારે,
પાણીની આડશમાં આંસુ છુપાવી રહ્યો છું.
હવે કોઈ ઈચ્છાઓ-અપેક્ષાઓ નથી હૃદયમાં,
જે કંઈ હતો પૂજાપો અહીં વધાવી રહ્યો છું.
પીઠ પર જાણે આકાશનો બોજો લાગે મને,
છાતીએ ધરાનો ભાર ઉઠાવી રહ્યો છું.
ખંખેરી આજે જઈશ અહીં આ કાયાને,
સદા તને પામવા હું મોત બોલાવી રહ્યો છું.
રાકેશ એચ.વાઘેલા ‘રાહી’
વાંસકુઈ (અડાજણ-સુરત)