તું મળી જા મને...

‘‘બોલ્યો છું કડવા વેણ વીણી વીણીને,
વીણે લોક કડવા જેમ કારેલાં,
આવી છે ખટાશ આપણા સંબંધમાં,
ના આવે ઉપયોગમાં બગડેલાં જેમ લીંબુડા.’’
નહોતો ચાહતો પણ બોલી ગયો છું,
આવેલ ગુસ્સામાં કંઈક કહી ગયો છું,
લાગ્યું છે તને દુઃખ મન-અંતરનું,
એવાં ડામ હું ભૂલથી દઈ ગયો છું,
દાઝ્‌યો છું એ ડામથી હું ને સળગ્યું છે કાળજું મારું,
હું રોજ નવી રાતે વગર આંસુએ રડી રહ્યો છું,
થાય છે તેને તકલીફ તો થાય છે દુઃખ મને,
એ દુઃખ મારું તને હું ગુસ્સારૂપે રજૂ કરી ગયો છું,
છે પ્રેમ મારો એમાં એ તું સમજી હતી કંઈક,
હું તો એવું પણ ગાંડપણ કરી ગયો છું,
ગઈ છે તું દૂર મારાથી તન અને મનથી,
હું તો તારી નજરોથી ઉતરી ગયો છું,
નથી સૂતો રાતભર તારી દુઃખ યાદમાં હું.
હું તો શરીરથી જળપાન હણી ગયો છું,
કરી છે કોશીશ ઘણી મનાવવાની તને,
તારી એક મુલાકાત માટે ભગવાનની બંદગી કરી રહ્યો છું,
નથી આપતી એક મોકો મને છે તું ગુસ્સામાં,
નથી મળતો મને એ પલ જેને હું,
તારા મનનો તારો બની મારાં ખોવાયેલ ચાંદની શોધ કરી રહ્યો છું...
ભરત કાપડિયા (કલાપીનગર)