Pages

Tuesday, 12 June 2012

વહી ગયેલો સમય

ગજબ નો હતો સમય,
લાગ્યો ત્યારે પ્રસ્તૃત.
નિહાળ્યું મ્હારા નયને,
લાગ્યું બઘું બે ફિકર.
ગજબ નો ખીલ્યો
ઉપવન,
લાગ્યું અહો વાતાવરણે.
જંિદગીની એ પળ મ્હેંકી,
એ પગલાં નાં પ્રસ્તૃતે.
હતો મઝાનો સમય,
આજ બન્યો ભૂતકાળ.
ક્યાં દોષ દેવો છે મ્હારે,
એ સમયને જ હતી જવાની ઉતાવળ.
મુકેશ મહેતા (નિસર્ગ)
(બામણિયા-સુરત)

No comments:

Post a Comment