જીવનમાં નિષ્ફળતાથી, નોંઘારું થયું મન,
ખોટી આશા સવુળતાની, મારી ચૂક્યો છું.
જીવનમાં અંધકારથી, ટેવાઈ ગયું તન,
ખોટી પ્રીતનાં પ્રકાશને, વારી ચૂક્યો છું.
જીવનનાં હસીન મોડ પર,
વધી ગઈ ધડકન,
ખોટી અંગત અપેક્ષાઓને,
તારી ચૂક્યો છું.
જીવનમાં પ્રેમ પંથે,
વધી ગઈ તડપન,
ખોટી મિલનની પ્યાસને,
નકારી ચૂક્યો છું.
જીવનમાં રડી રડીને,
છીનવાઈ ગયું ચમન,
ખોટાં હરખનાં આંસુને, ઠારી ચૂક્યો છું.
જીવનમાં રક્ત ભીનાં, દર્દોનું થયું દમન,
ખોટાં અરમાનોથી ‘સ્વયં’, હારી ચૂક્યો છું.
પ્રવીણભાઈ એમ.પટેલ ‘સ્વયં’ (મુ.પો.ગડત. તા.ગણદેવી)
No comments:
Post a Comment