એક બુંદ

મળ્યા નહી બે પળ કદી આપણે,
ને ભીડમાં તને જોઈ’તો
આંખ મારી ઠરી ગઈ!
રાત્રીએ અંધારી દ્રષ્ટિ’માં નજરે ચડી નહી તું,
ને ગઈ રાત્રે સ્વપ્નમાં આવીને મળી ગઈ!
જોવ છું જ્યારે તારી તસ્વીરમાં એક તલાશ છે,
તું શું જોઈને મારો સાથ છોડી ગઈ!
દિલે તો તારું ભર્યું હતું,
દરિયા સમું ખાલી ક્યાં થવાનું,
છતાં આ તરસ્યાને એક બુંદ પાર ન આપી ગઈ!
તારાએ દરિયાનાં એક બુંદને પામવા આ ‘‘શૈલેષ’’
થયો છે આતુર હવે, છતા તું તેનિ પ્રિતને તોડિ ગઈ!!!
શૈલેષ વિરાશ (પાલીતાણા)