અઘૂરી

સુરજ ઉગેને આવે તારી યાદ,
દોસ્ત!
તુજ વિના મારી પ્રભાત
અઘૂરી છે.
આંખમાં આંખ પરોવી
હું ડૂબી ગયો તૂજમાં
પણ, હોઠો પર આવેલી
એ વાત અઘૂરી છે.
તારા વગર ફિક્કાં
પડ્યાં છે ચમનમાં કુલ
ને, મધપૂડામાં પણ મીઠાશ અઘૂરી છે.
દુનિયાથી બેફિકર રહેતાં આપણ તરબતર
આવી પણ જો એ મુલાકાત અઘૂરી છે.
અસંખ્ય તારાઓ મહીં રડી પડી આજ ચાંદની
કે, સપનાની કોઈ રાત અઘૂરી છે.
આમ જ ગમગીન રહેશે અંત ‘જીનું’ની ગઝલનો
તારી દાદ વીના જેની શરૂઆત અઘૂરી છે.
જીતેન્દ્ર કુમાર (માંડોત્રી-પાટણ)